Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (International Day of Persons with Disabilities) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου. Καθιερώθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη το 1992, με στόχο την προώθηση της κατανόησης των θεμάτων αναπηρίας, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των ατόμων με αναπηρία, καθώς και την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας για την ένταξή τους σε όλες τις πτυχές της ζωής. Στο νηπιαγωγείο τιμήσαμε τη μέρα αυτή μέσα από τη σύγχρονη παιδική λογοτεχνία και πολύ συζήτηση. Αφήσαμε τα παιδιά να μας πουν τι σκέφτονται όταν ακούνε τη λέξη ανάπηρος, ποιες αναπηρίες γνωρίζουν κι αν είναι ορατές όλες οι αναπηρίες. Διαβάσαμε το βιβλίο “Η Φένια των ήχων” της Γιώτας Κ. Αλεξάνδρου και ακούσαμε το τραγούδι του βιβλίου. Συζητήσαμε με τα παιδιά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, αλλά και τις ικανότητες που αναπτύσσουν, όσοι δε βλέπουν. Με κλειστά μάτια παίξαμε το παιχνίδι “Αναγνώρισε τη φωνή” και τα περισσότερα παιδιά κατάφεραν να αναγνωρίσουν τις φωνές των συμμαθητών/τριών τους.
Η κ.Εύα διάβασε στα αγγλικά το βιβλίο “Susan laughs” των Τζιν Γουίλλις και Τόνυ Ρος κι εμείς το διαβάσαμε στα ελληνικά με τον τίτλο “Η Αργυρώ γελάει”. Τα παιδιά έβαψαν την Susan να κάνει τα αγαπημένα της πράγματα. Συζητήσαμε για τις δυσκολίες, αλλά και τις ικανότητες των ατόμων που είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο.
Το τρίτο βιβλίο που επιλέξαμε ήταν το “Γράμματα στο έλατο κρυμμένα” της Κατρίνας Τσάνταλη. Μέσα από το βιβλίο τα παιδιά μίλησαν για τα δικά τους θετικά χαρακτηριστικά, αλλά και για των άλλων παιδιών. Στο νηπιαγωγείο μας λειτουργεί Τμήμα Ένταξης και έτσι τα παιδιά μας έχουν μάθει από την αρχή όχι μόνο να αποδέχονται, αλλά και να παίζουν και να βοηθούν, αν χρειαστεί, τα παιδιά που αντιμετωπίζουν κάποιου είδους δυσκολίες. Γι αυτό με μεγάλη ευκολία μίλησαν για τα θετικά χαρακτηριστικά όλων των παιδιών.
Συνδυάσαμε και τα τρία βιβλία και φτιάξαμε ένα χειμωνιάτικο τοπίο για να υποδεχτούμε τον χειμώνα. Τα παιδιά στόλισαν τα έλατα τους και ζωγράφισαν πώς φαντάζονται τα παιχνίδια στο χιόνι για όλα τα παιδιά του κόσμου, είτε έχουν κάποια αναπηρία είτε όχι. Τα νήπια μεγαλούργησαν με την φαντασία τους κι έφτιαξαν εκτός από τα παιδιά, έναν τυφλ΄΄ο χιονάνθρωπο κι άλλον σε αναπηρικό αμαξίδιο, ξωτικό που χρειάζεται μπαστούνι για να περπατήσει, σκυλάκι που έχει το ένα του πόδι πιο κοντό, παιδάκι που δεν μπορεί να μιλήσει.
Μίλησαν για τις δημιουργίες, έγραψαν γλυκά λογάκια κι ο πίνακας μας έτοιμος! Γεμάτος παιχνίδια και ζωή για όλα τα πλάσματα της γης!